Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4344 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4777 - Esas Yıl 2016





(KANUN YARARINA BOZMA)Sahte parayı bilerek piyasaya sürmek suçundan sanık ... İşlek’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 197/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis ve 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair... 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/05/2013 tarihli ve 2012/255 esas, 2013/247 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün talebi üzerine,... Cumhuriyet Başsavcılığının 28/01/2015 ve 05/06/2015 tarihli kararları ile 5275 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 17. maddesi uyarınca 5’er ay olmak üzere toplam 10 ay hükümlünün infazının ertelendiği, erteleme süresi sonunda teslim olmaması sebebiyle 1.000,00 Türk Lirası teminatın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 115/2. maddesi gereğince Devlet Hazinesine gelir kaydedilmesi talebinin, teminat hususunda mahkemelerince verilmiş bir karar bulunmadığından bahisle reddine ilişkin... 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli ve 2015/936 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın keza reddine dair... 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/01/2016 tarihli ve 2016/41 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;Benzer bir olaya ilişkin, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 25/06/2015 tarihli ve 2014/18231 esas, 2015/27537 sayılı ilamında belirtildiği üzere, 31/01/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6411 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 17/1. maddesinde yer alan "Kasten işlenen suçlarda üç yıl, taksirle işlenen suçlarda ise beş yıl veya daha az süreli hapis cezalarının infazı, çağrı üzerine gelen hükümlünün istemi üzerine, Cumhuriyet Başsavcılığınca ertelenebilir.", aynı maddenin 5. fıkrasında yer alan "Erteleme isteminin kabulü, güvence gösterilmesine veya diğer bir şarta bağlanabilir.", 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 113/1-a maddesinde yer alan "Şüpheli veya sanık tarafından gösterilecek güvence, aşağıda yazılı hususların yerine getirilmesini sağlar: a) Şüpheli veya sanığın bütün usul işlemlerinde, hükmün infazında veya altına alınabileceği diğer yükümlülükleri yerine getirmek üzere hazır bulunması.", aynı maddenin 2. fıkrasında yer alan "Şüpheli veya sanığı güvence göstermeye zorunlu kılan kararda, güvencenin karşıladığı kısımlar ayrı ayrı gösterilir." ve aynı Kanun'un 115. maddesinde yer alan "(1) Hükümlü, 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde yazılı bütün yükümlülükleri yerine getirmiş ise güvencenin 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendini karşılayan ve aynı Maddenin ikinci fıkrasına göre verilecek kararda belirtilen kısmı kendisine geri verilir. (2) Güvencenin, suç mağduruna veya nafaka alacaklısına verilmemiş olan ikinci kısmı, kovuşturmaya yer olmadığı veya beraat kararları verildiğinde de şüpheli veya sanığa geri verilir. Aksi hâlde, geçerli mazereti dışında, güvence Devlet Hazinesine gelir yazılır." şeklindeki düzenlemeler karşısında, erteleme süresi sonunda gelip teslim olmayarak yükümlülüğünü yerine getirmeyen sanığın ödediği güvencenin Devlet Hazinesine gelir yazılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisli 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü'nün 22/04/2016 gün ve 94660652-105-01-1487-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;TÜRK MİLLETİ ADINAKanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden,... 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/01/2016 tarihli ve 2016/41 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.