Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3812 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4494 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaretHÜKÜM : Katılan ...'a yönelik eylemi nedeniyle, TCK.nun 81/1, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası, TCK.nun 125/1-4, 62. maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün hapis cezası, Katılan ...'a yönelik eylemi nedeniyle, TCK.nun 81/1, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası. TÜRK MİLLETİ ADINA 1- Sanık ...'nın mağdur ...'a yönelik, "Kasten öldürmeye teşebbüs" ve "Hakaret" suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında "Kasten öldürmeye teşebbüs" ve "Hakaret" suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin "Kasten öldürmeye teşebbüs" suçu yönünden suçun vasfına, meşru müdafaaya, çelişkinin giderilmemiş olduğuna, "Hakaret" suçu yönünden sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamaların kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; Bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,2- a) Sanık ...'nın mağdur ...'a yönelik "Kasten öldürmeye teşebbüs" suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Sanık ...'nın mağdur ...'ı ele geçirilemeyen bıçakla yaralaması sebebiyle mağdur ...'da meydana gelen yaralamanın Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp Polikliniğince 26/09/2011 tarihinde düzenlenen adli raporunun, Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğünce 12/07/2013 tarihinde düzenlenen raporun ve Çukurova Dr. Aşkım Tüfekçi Devlet Hastanesince 09/01/2014 tarihli raporunun birlikte değerlendirilmesi ile rapor kapsamından anlaşıldığı üzere yaralamaların kesi niteliğinde olduğu, mağdurun operasyonu kabul etmemesi nedeniyle batına nafiz yaralanmalar nedeniyle mağdurun hayati tehlikesinin anlaşılamadığı, diğer yaralanmalarının niteliğinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğunun belirtildiği, sanık ile mağdur ... arasında ciddi bir husumetin bulunmamasıda göz önüne alındığında sanık hakkında "silah ile kasten yaralama" suçu yerine "kasten öldürmeye teşebbüs" suçundan hüküm kurularak ceza verilmesi;b) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; ekonomik durumu müsait olmayan sanığın 5271 sayılı CMK'nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 02/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.