MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit.HÜKÜM : 1-Sanık ...'in, ...'ya yönelik eylemi nedeni ile, 5237 sayılı Yasanın 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63.maddeleri gereğince 15 yıl hapis cezası,2- Sanık ...'in, ... ve ...'ya yönelik tehdit eylemi nedeni ile beraatine. 3- Sanık ...'ya yönelik eylemi nedeni ile, 5237 sayılı Yasanın 81/1, 35, 29/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası. TÜRK MİLLETİ ADINA 1- Sanık ... müdafiinin yasal süresinden sonra katılan sıfatıyla yaptığı temyiz talebinin CMUK’nun 317.maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.2- Sanık ...’in, maktul...’ya yönelik “kasten öldürme”, sanık ...’un, mağdur ...’e yönelik “kasten öldürmeye teşebbüs” suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’a yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik yapılan incelemede;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in maktul...’ya yönelik “kasten öldürme” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’a yönelik olarak tehdit suçundan açılan kamu davalarında elde edilen delillerin her türlü kuşkudan uzak, mahkumiyetine yeter, kesin ve inandırıcı nitelik ve derecede bulunmadığı takdir edilerek beraatine hükmolunmuş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemede yasal savunmaya, suç vasfına, haksız tahrikin derecesine, katılan sanıklar müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemede, haksız tahrikin bulunmadığına, sanık ... yönünden yasal savunmaya, tehdit suçundan sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;a) Sanık ... hakkında maktul...’ya yönelik ”kasten öldürme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’a yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA),b) Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik eylem yönünden yapılan değerlendirmede;Dosya kapsamına göre; olay günü maktul...’nın aralarındaki hukuki ilişkiden kaynaklanan alacağını istemek için sanık ...’in yayladaki evine çocukları sanıklar ..., ... ve tanık... ile birlikte gittiği, sanığı evde bulamayınca bu defa telefonla sanığı arayıp hakaret ve tehditlerde bulunarak yayladan ayrıldıkları, sanık ...’in telefondaki hakaret ve tehdit olayını jandarmaya haber verip evine geldiği, av tüfeği ve fişeklerini alarak aracıyla maktulün evinin bulunduğu Eskil İlçesindeki maktulün evinin önüne geldiği, sanığın maktule yönelik hakaret ve tehditlerde bulunması üzerine, maktul... ve çocuklarının da evden birlikte çıkarak sanığa hakaret ve tehditlerde bulunması üzerine, sanığın av tüfeği ile bir el ateş ederek maktulü vurduğu, maktulün yere düşmesi üzerine, maktulün hemen arkasında bulunan sanık ...’un tabancasını çekerek elinde av tüfeği bulunan sanık ...’e doğru, babasının canına yönelik olarak devam eden saldırıyı defetmek amacıyla ateş ettiği, ancak isabet kaydedemediği, sonrasında sanık ...’in olay yerinden kaçtığı, sanık ... ile kardeşlerinin de maktulü hastaneye götürdükleri olayda; sanık ...’un, babasını av tüfeği ile ateş ederek öldüren ...’e yönelik saldırı ile orantılı olarak tabanca ile gerçekleştirdiği eylemin TCK’nun meşru savunmaya ilişkin 25.maddesinde yer alan “gerek kendisine ve gerek başkasına ait bir hakka yönelmiş, gerçekleşen, gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız birsaldırıyı o anda hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetmek zorunluluğu ile ilk işlenen fiillerden dolayı faile ceza verilmez” şeklindeki düzenleme kapsamındakaldığı anlaşıldığı halde; CMK’nun 223/2. maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde haksız tahrik altında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmekle, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 24/06/2014 tarihinde tarihinde oybirliğiyle karar verildi.