Kasten öldürme suçundan Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/1997 tarihli ve 1995/57 esas, 1997/30 sayılı ilamıyla 20 yıl hapis cezasına hükümlü ... 'un, 22/12/2000 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla salıverilmesine dair Kütahya Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2000 tarihli ve 2000/407 müteferrik sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresinde kasıtlı bir suç işlediği ve hapis cezasına mahkum olduğu gerekçesiyle, ikinci suç tarihi olan 23/04/2005 ile bihakkın tahliye tarihi olan 30/01/2015 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 06/02/2012 tarihli ve 1995/57 esas, 1997/30 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarihli ve 2012/497 değişik iş sayılı kararını müteakip Tavşanlı Cumhuriyet Başsavcılığının artık yıllardan kaynaklanan sürelerin düşülmesi talebinin reddine dair Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 14/03/2016 tarihli ve 1995/57 esas, 1997/30 sayılı ek karar ile ilgili olarak; Dosya kapsamına göre, hükümlünün Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/1997 tarihli ve 1995/57 esas, 1997/30 karar sayılı ilamı gereğince 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16/12/1997 tarihli ve 1997/3323-4110 sayılı ilamı ile onanmak suretiyle kesinleştiği, Tavşanlı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 16/01/1998 tarihli ve 1998/325 ilam sayılı müddetnamede, bihakkın tahliye tarihinin hükümlünün cezaevine girdiği 30/01/1995 tarihinden 20 yıl ağır hapis cezasının eklenmesi ve artık yıllardan kaynaklanan sürelerin düşülmesi sonucu 25/01/2015 olarak belirlendiği, ancak daha sonrasında Tavşanlı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 03/05/1999 tarihli ve 1999/149 ilam sayılı müddetnamede, bihakkın tahliye tarihinin artık yıllardan kaynaklanan süreler düşülmeksizin 30/01/2015 olarak belirlendiği, söz konusu bu müddetnameyi müteakip hükümlünün, Kütahya Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2000 tarih ve 2000/407 müteferrik sayılı kararıyla 22/12/2000 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine karar verildiği, hükümlünün deneme süresi içerisinde 23/04/2005 tarihinde Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 26/07/2007 tarihli ve 2005/51 esas, 2007/142 karar sayılı ilamına konu suçu işlemesi nedeniyle, Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 06/02/2012 tarihli ve 1995/57 esas, 1997/30 sayılı ek kararı ile ikinci suçun işlendiği 23/04/2005 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 30/01/2015 tarihleri arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verildiği, bununla birlikte benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 22/06/2009 tarihli ve 2009/8612 esas ve 2009/7885 karar sayılı ilamında artık yılların dikkate alınmasının gerektiğinin belirtildiği, mahkumiyet süresinin hesabında, ayın 30 gün, yılın ise resmî takvime göre hesaplanacağı, ayrıca Şubat ayının 29 gün çekmesi nedeniyle, 1 günlük artık yıllardan kaynaklanan sürelerin de ceza infaz kurumunda geçirilecek süreden mahsup edildiğinde, bihakkın tahliye tarihinin 25/01/2015 olması gerektiği gözetilmeden, talebin kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10.06.2016 gün ve 94660652-105-43-4490-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;TÜRK MİLLETİ ADINAKanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2016 tarihli ve 2016/764 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.