Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüsToplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, suç niteliğine, TCK.nun 32. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen, katılan vekilinin eksik incelemeye, takdir hükmünün uygulanmaması gerektiğine ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;Ancak; Oluşa ve dosya içeriğine göre; Sanık .... ile mağdur ...... aynı işyerinde çalıştıkları ve arkadaş oldukları, olay günü sanık ..... bayıldığını, hastaneye götürüldüğünü öğrenen mağdur .... hastaneye giderek sanığın yanında refakatçi kaldığı, bir süre sonra taburcu edilen sanıkla birlikte sanığın evine giderek, yanında kalmaya devam ettiği, sanığın konuşmaması, sorulara cevap vermemesi üzerine sağlığından endişe duyan mağdurun, parmağını havaya kaldırıp bu kaç diye birkaç kez sanığa sorduğu, bunun üzerine sanığın mutfaktan aldığı bıçakla mağdur .... vurarak, batın, toraks, sol kol ve baş bölgelerinden toplam 21 isabetle yaraladığı, sol kolda kas kesileri, dalak ve bağırsak yaralanması meydana getirerek yaşamsal tehlike geçirmesine, dalağın çıkartılması nedeniyle organlardan birinin işlevinin sürekli a-)Mağdurdan kaynaklanan sanığa yönelik haksız tahrik oluşturan söz ve davranış bulunmadığı halde sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,b-)9-15 yıl arasında hapis cezası öngören TCK.nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak üst sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 9 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini,Yasaya aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 29/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.