Kaya ile Döndü'yü aynı sebep ve kasıt altında öldürmekten sanık Atanur'un yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (Tokat Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 5.11.2002 gün ve 383/240 sayılı hüküm re'sen temyize tabi olmakla beraber Yargıtay'ca incelenmesi sanık ile müdahil taraflarından da istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Atanur'un adam öldürme suçlarının sübutu kabul, bozma nedeni dışında oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, maktul Kaya yönünden tahrik ve takdire, maktul Döndü yönünden takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, bozma nedeni dışında savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin maktul Döndü yönünden öldürme kastı olmadığına, ceza indirimlerinde yasaya aykırılık yapıldığına, tahrikin ağır düzeyde bulunduğuna, müdahil vekilinin maktul Kaya'nın tasarlanarak öldürüldüğüne, tahrikin yokluğuna, takdiri indirimin yersizliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;a) Maktullerden birinin tahrik altında diğerinin ise tahriksiz öldürüldüğü ahvalde TCY.nın 450/5. maddesinin tatbik yeri olmadığına ve bu gibi hallerde ayrı ayrı hükümler kurulup cezaların içtimainin gerektiğine ilişkin süreklilik kazanan uygulama karşısında;Sanık Atanur'un, olaydan üç ay kadar önce babası Rıza'yı adiyen darp etmesinden duyduğu basit kışkırtma altında Kaya'yı öldürdüğünün, Döndü'yü öldürmesinde ise herhangi bir haksız kışkırtmanın vaki olmadığının oluş ve kabulden anlaşılmasına istinaden, maktul Kaya yönünden TCY.nın 448, 51/1, 59, maktul Döndü yönünden TCY.nın 448, 59. maddelerince cezalandırılıp aynı yasanın 71 ve 75. maddelerince cezalarının içtimaına karar verilmesi gerekirken hatalı bir uygulama ile TCY.nın 450/5, 51/1, 59. maddelerince yazılı biçimde hüküm kurulması,b) Kabul ve uygulamaya göre TCY.nın 33. maddesi uygulamasının TMY.nın 471. maddesi itibariyle infaz kurumunda geçirilecek ağır hapislik süresiyle sınırlı olduğunun hükme dercedilmemesi,c) Sanıktan tahsil edilmesine karar verilen maktu ücreti vekaletin 1136 sayılı Yasanın değişik 164/son maddesince müdahil vekiline ait olacağının gözetilmemesi,Yasaya aykırı ve müdahil vekili ile sanık müdafilerinin temyizleri bu itibarla isabetli görülmekle ceza cins ve süresi itibariyle re'sen de temyize tabi kabili temyiz hükmün tebliğnamedeki görüş doğrultusunda (BOZULMASINA), tebliğnamedeki görüşe kısmen uygun kısmen aykırı olarak, 3.12.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.