Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 27 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 2661 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 1 - 2014/170037MAHKEMESİ : Burhaniye 2. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 19/02/2014, 2013/176 (E) ve 2014/17 (K)Suç : İştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık. TÜRK MİLLETİ ADINA 1) Sanık R.. B.. hakkında;a) Mağdur Hüseyin'e yönelik kasten yaralama suçu yönünden; CMK'nun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi gereğince itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, itiraz merciince incelenmesi mümkün görülmüş; b) Katılan Onur'u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yasal süre içinde sanık ve müdafiince temyizinden sonra sanığın 20.05.2015, 28.09.2015 ve 29.09.2015 tarihli dilekçelerle hükmün onanmasını talep ettiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 05/02/2008 gün ve 1-9/15 sayılı kararına göre CMK'nun 266. maddesi uyarınca bu hususun temyizden vazgeçme niteliğinde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz taleplerinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş,2) Oluşa, tüm dosya kapsamına, sanık Rıza hakkında da silahlı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne göre mahkemenin sanık Sait hakkında silahlı tehdit suçundan kurulan hükümde TCK'nun 106/2. maddesinin c bendini uygulamasına dair kabul ve gerekçesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki düzeltilerek onama düşüncesine iştirak edilmemiş,3) Burhaniye adli emanetinde kayıtlı bulunan iki adet boşkovan hakkında müsadere kararı verilirken, Edremit adli emaneti ibaresine yer verilmesi sonuca etkili görülmemiş,4) Sanık Sait'in tabancayla yakın mesafeden katılan Onur'un ensesine ateş ederek hayati tehlike geçirmemekle birlikte 1. derece kırık oluşturacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda, kasten öldürme suçuna teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK'nun 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmayan hallerde verilebilecek şekilde alt sınırdan ceza belirlenmesi ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.5) Temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içerikleri dikkate alınarak, sanık S.. E.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık S.. E..'un katılan O.. Ö..'i kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur H.. K..'ı tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suç vasfına, adil yargılama yapılmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, A) TCK'nun 58/5. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak sanığın onsekiz yaşını doldurmadan işlediği suç dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanması ve,B) 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar,Yasaya aykırı ise de, CMUK'nun 322. maddesi gereğince bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan;a) Tekerrür hükümlerinin uygulandığı bölümlerin karardan tümüyle çıkartılmasına ve,b) 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin ise "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine,Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 12/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.