Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2673 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 1184 - Esas Yıl 2010





TEBLİĞNAME : 1-B/2010/18137MAHKEMESİ :(KARAMAN) Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO :30/07/2009 - 161/187SUÇ :Kasten öldürmeye teşebbüs F.. F..'ı kasten öldürmeye teşebbüsten sanık M.. F..'ın bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda: hükümlülüğüne ilişkin (KARAMAN) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30/07/2009 gün ve 161/187 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi. TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin cezanın alt sınırdan uzaklaşarak verilmesine, CMK.nun 231. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, Ancak, 1-Dosya kapsamına göre; sanığın, kardeşi mağdurun yaşam tarzı ile ilgili duyduğu dedikodular üzerine, telefonla arayarak öldüreceğini söylediği, bıçakla mağdurun evinin önüne geldiği sırada, mağdurun önceden durumu haber verdiği polisler tarafından yakalandığı, sanığın savunmalarında, mağduru öldürmek için evine gittiğini açıkça beyan ettiği anlaşılmakla; sanığın, işlemeyi düşündüğü suçun icra hareketlerini elinde olmayan sebeplerle tamamlayamaması ve öldürme kastının söze ve eyleme bağlı olarak ortaya çıkması karşısında, öldürmeye teşebbüs suçu yerine, tehdit suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Takdiri indirim maddesinin “TCK.nun 62/1. maddesi” yerine, “TCK’nun 61/2. maddesi” olarak yazılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki görüşe aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca, ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 20/04/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.