Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2447 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 517 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Tasarlayarak öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet. HÜKÜM : TCK.nun 82/1-a, 53.maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası; 6136 sayılı Yasanın 13/1, 52/2-4, 53, 54 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 1200.TL adli para cezası.TÜRK MİLLETİ ADINA 1- Sanık müdafiinin süresinde olmayan vaki duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı CMUK’nun 318. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık...'in tasarlayarak öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri hafifletici sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin tasarlama bulunmadığına, takdiri indirim sebeplerinin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,A) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,B) Oluşa ve dosya içeriğine göre, olaydan 5 ay kadar önce sanığın maktul ve yakınlarının işlettiği eğlence yerinde hesaba itiraz etmesi nedeniyle çıkan tartışmada maktulün sanığı 3 bıçak darbesi ile ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı, bu olay üzerine oluşan husumetin etkisi ile sanığın olay günü maktulü takip edip öldürdüğü olayda;aa) İlk haksız hareketin maktule ait eğlence yerinde tartışma çıkaran sanıktan geldiği kabul edilse bile, bu harekete maktul tarafından bıçakla yaralama olarak verilen tepkinin orantısız olduğu ve tahrikte dengeyi sanık lehine bozduğu gözetilip sanık hakkında TCK'nun 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,bb) T.C. Anayasası'nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. Maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin ... Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde soruşturma aşamasında görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanıktan tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, re'sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 15/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.