Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 204 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5722 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiHÜKÜM : TCK.nun 81/1, 29, 62 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezasıTÜRK MİLLETİ ADINA 1- Katılanlar...ve ...'nın, yetkileri bulunmadığından vekillerinin duruşmalı inceleme talebinin, CMUK'nun 318. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir. 2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...'in, maktul ...'yi kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, bozma nedeni saklı kalmak üzere haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafii ile katılanlar vekillerinin suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;a- Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; bar içerisinde kadın meselesi nedeniyle başlayan tartışmada maktulün sanığa kafa atarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, akabinde bar dışında devam eden tartışma sırasında ise hakaret ve tehdit içerikli sözler söylediği, buna içerleyen sanığın maktulü 5 yerinden bıçaklayarak öldürdüğü anlaşılan olayda; 12 yıldan 18 yıla kadar hapis cezası öngören TCK'nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, alt sınıra çok yakın bir indirim yapılması yerine, tahrikin düzeyinin belirlenmesinde yanılgıya düşülerek çok daha vahim hallerde uygulanabilecek biçimde en üst sınırdan tatbiki suretiyle eksik ceza tayini, b- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,c- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK'nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde yargılama giderleri arasında gösterilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.