Tebliğname No: 1 - 2012/108385MAHKEMESİ : Hatay 2. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 15/02/2012, 2010/326 (E) ve 2012/30 (K)SUÇ : Çocuğu veya beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumdaki kimseyi öldürme TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ahmet'in, maktul Caner'e yönelik eyleminin sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde haksız tahrikin derecesine vesaireye; katılan vekilinin suçun tasarlanarak işlendiğine, haksız tahrikin bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; Ancak; Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık Ahmet'in, olaydan önce telefonda tartıştığı maktul ile evlerinin yakınında karşılaştığı, çıkan kavga sırasında maktulün sanığı darp ettiği, maktulün elinden kurtulan sanığın yakında bulunan evine giderek, evden aldığı ekmek bıçağını beline sokup tekrar maktulün yanına geldiği, maktul ile birlikte bir süre yürüyerek geldikleri zeytin bahçesinde, sanıkla maktulün tekrar kavgaya tutuştukları, sanığın belinden çıkardığı ekmek bıçağı ile maktulün sol bacak üst dış yanına ve sol diz dış yanına vurduğu, sanıkla mağdurun arkasından yürüyen ve olayı görerek gelen tanık Ramazan'a, sanığın, üzerinden çıkardığı tişörtünü verdiği,tanık Ramazan'ın sanıktan aldığı bu tişörtle maktulün yarasından akan kanı durdurmaya yönelik ilk yardımda bulunduğu, yine sanığın olay yerine ambulans çağrılması için cep telefonunu olay yerine gelen Tayfun'a kullandırdığı olayda; A-Sanığın engel hal olmadığı halde eylemini sürdürmediği, mağdurun bacağından kan geldiğini görünce eylemine son verdiği, olay yerine gelip ilk yardımda bulunmaya çalışan tanıklara yardım etmeye çalıştığı, eylemin kavga ortamında meydana geldiği, ölümü meydana getiren yaranın yeri ve niteliği, özellikle hayati bölgelerin hedef alındığını, sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğini gösteren her türlü kuşkudan uzak, kesin ve yeterli kanıtın bulunmadığı anlaşıldığı halde; yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Yasanın 87/4. maddesi 2. cümlesi, 29, 31/3, 62. maddeleri uyarınca, ancak ölüme neden olan yaranın niteliği dikkate alınarak, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması yerine, yazılı şekilde aynı Yasanın 82/1-e, 29/1, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması, B-Kabule göre de; sanık hakkında, kasten öldürme suçundan tayin olunan temel cezadan tahrik nedeniyle indirim yapıldıktan sonra yaşı nedeniyle yapılan uygulama sonunda verilecek cezanın 5237 sayılı Kanunun 31/3 maddesi uyarınca 12 yıldan fazla olamayacağı ve bu ceza üzerinden takdiri indirim sebebiyle uygulama yapılması gerektiği gözetilmeksizin, sanığa fazla ceza tayini; Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre sanık müdafiinin tahliye isteminin reddine, 11/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.