Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1886 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 5700 - Esas Yıl 2008
TEBLİĞNAME : 1-B/08/75844MAHKEMESİ : Van 2.Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 15.11.2007 -75262SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüsO.. K..'ı kasten öldürmeye teşebbüsten sanık A.. K..'ın yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (VAN) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15/11/2007 gün ve 75/262 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan,sanık müdafiinin yasal savunmaya, teşebbüs ve tahrik indiriminin yetersizliğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık Abdulkerim ile kuzeni katılan-mağdur Orhan, sanığın oğlu tanık Suat ve tanık Veysel'in avlanmaya gittikleri, avlayacak hayvan bulamamaları üzerine sanığın, avlanmak için başka bir yere gitmek istediği, bu nedenle sanık ile katılan-mağdur arasında tartışma çıktığı, tartışmanın tanıklar tarafından yatıştırılması ve tanık Veysel 'in evine bırakılmasından sonra sanık ile mağdur arasında tartışma ve karşılıklı küfürleşme başladığı, katılan-mağdurun eline aldığı bıçakla araçtan inerek sanığa "erkeksen aşağıya in" demesi üzerine sanığın, elinde tüfekle aşağıya inerek mağdura iki el ateş ederek katılan-mağduru hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, sanığın, etkin pişmanlık göstererek, tedavisinin yapılması amacıyla hastaneye götürmek için katılan-mağduru oğlu Suat'la birlikte arabaya bindirerek hastaneye götürdüğü ve oradan da evine dönerek kolluk görevlilerine teslim olduğu olayda;Sanığın eylemini tamamlamasına rağmen, kendi çabası ile neticenin gerçekleşmesini önlemeye çalışması ve ölüm sonucunun meydana gelmemesi karşısında; Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, sanık icra hareketlerinitamamlayıp neticenin meydana gelmesini engellediğinden, sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi gerekmekle beraber, 5237 sayılı TCK.nun 36 maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme hükmü gözönünde tutularak, yaralama suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde öldürmeye teşebbüs suçundan karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), bozma nedeni ve tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alındığında sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse derhal salıverilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavclığına müzekkere yazılmasına, 30/03/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.