Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 143 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6131 - Esas Yıl 2015





Sanık V.. müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 20.04.2015 tarihli dilekçesi ile hükmün onanmasını istediği anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilerek, Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine yapılan incelemede;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık V..'ın mağdur C..'e yönelik eyleminin sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, elde edilen delillerin sanık S.. hakkında mağdur C..'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden 5271 sayılı CMK'nun 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının sanık S.. hakkında mağdur C..'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine yönelen temyiz itirazının reddiyle,1) Sanık S.. hakkında mağdur C..'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),2) Sanık V.. hakkında mağdur C..'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede; Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık V..'ın elinde bulunan av tüfeği ile mağdur C..'i hedef alıp yakın mesafeden bir kez ateş ettiği, açılan ateş sonucu sol bacak üst kısımdan isabet alan mağdurun organlarından birisinin işlevinin sürekli olarak yitirilmesi niteliğinde olan "düşük ayak arızasına", femoral arter ve ven yaralanmalarına ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda; A) Av tüfeği ile yakın mesafeden bacağa yönelik yapılan atışlarda, toplu saçma girişi ile geniş doku ve kemik defekti (eksikliği, kaybı) yanında ana damar ve sinir paketinin tamamen parçalanıp ani ve bol miktarda kan kaybı sonucu kısa sürede ölümün meydana geldiğinin bilinen bir durum olması nedeniyle, somut olayda kullanılan silahın etkili mesafeden vahim sonuçlar meydana getirmeye elverişli olması, atış mesafesi ve meydana gelen yaranın niteliği birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve bu nedenle kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,B) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,Kabule ve uygulamaya göre de;Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde TCK'nun 87/2-b maddesi ile tayin olunan 9 yıl 27 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 29. maddesi uyarınca yapılan 1/4 oranında indirim ile cezanın 7 yıl 17 ay 7 gün hapis yerine 8 yıl 5 ay 7 gün; TCK'nun 62. maddesinin uygulanması ile tayin olunan sonuç cezanın ise 6 yıl 12 ay 10 gün hapis yerine yazılı şekilde 7 yıl 10 ay hapis olarak belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 20/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.