Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık O.. A..'ın maktul M.. B..'u kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın bir sebebe dayanmayan, katılan S.. B.. vekilinin haksız tahrike, sair hususlara yönelen temyiz itirazlarının reddiyle,24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin tahsiline hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de bu hususlar, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde ve hüküm fıkrasının sekizinci parağrafındaki "1.186,00" ibaresinin 715,00.TL zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasıyla "471,00" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re'sen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.