Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10091 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 5945 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 4 - 2009/185424MAHKEMESİ : Tavşanlı Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 20/05/2009, 2009/22 (E) ve 2009/63 (K)SUÇ : İştirak halinde tehdit ve bu suça azmettirme, mala zarar verme TÜRK MİLLETİ ADINA Sanıklar Lütfi hakkında tehdit suçundan, sanık İsmail hakkında tehdit ve mala zarar verme suçlarından, sanıklar Ziya ve Davut hakkında tehdit suçuna azmettirmeden kurulan hükümlerin incelemesinde; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Lütfi'nin tehdit suçunun sübutu kabul, bozma nedeni dışında oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları bozma nedeni dışında inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Lütfi müdafiinin sübuta, haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 1) Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık İsmail'in mala zarar verme ve diğer sanık Lütfi ile birlikte tehdit suçunu işlediğine, sanıklar Ziya ve Davut'unise diğer sanık Lütfi'yi tehdit suçuna azmettirdiklerine dair, sanık Davut ile arasında husumet bulunan sanık Lütfi'nin aşamalarda farklılık gösteren beyanları ile mağdur Mustafa'nın anlatımları dışında mahkumiyetlerine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, sanıklar İsmail, Davut ve Ziya'nın ise müsnet suçlardan beraati yerine yazılı şekilde tehdit suçundan mahkumiyetlerine, mala zarar verme suçundan ise sanık İsmail hakkında açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeni ile düşürülmesine karar verilmesi, 2) Sanık Lütfi'nin mağdur Mustafa'ya karşı silahla tehdit suçunu tek başına işlediğinin anlaşılması karşısında hakkında TCK.nun 61. maddesi de gözetilerek TCK.nun 106/2-a maddesi gereğince hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar Lütfi, İsmail, Ziya ve Davut müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 27/12/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.