MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 3628 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak,Tosya Belediyesi İmar ve Şehircilik müdür vekili olarak görev yapan sanık ..., ilçede mimar olarak görev yapan ... ve ...’in yönlendirmesi ve destekleri üzerine mimarlar odasına başvurarak ... temsilcisi olarak atanmıştır. Kendi imkanları ile mimarlar odası giderlerini karşılayan sanığın bu işin getirdiği masraflardan dolayı işi bırakmak istemesi üzerine, 2007 yılından itibaren mimarlar odasının giderlerinin karşılanması ve her bir iş için ...’ya gidip gelmenin diğer mimarlar ... ve ... için de külfet oluşturacağı gerekçesiyle, ... ve ...’in bilgisi ve desteği dahilinde, sanığın adına banka hesabı açılmasına ve iş sahiplerinden kendilerinin aldıkları ücretten kesilmek üzere cüzi bir miktarda paranın ödenmesine karar verilmiş ve 15 TL ile 100 TL arasında değişen miktarda para işlem başına esas olmak üzere 2007 yılından 2011 yılına kadar sanığın hesabına yatırılmıştır. Mimarlar Odasının kırtasiye ve diğer giderlerinin bu hesapta biriken paralar ile karşılandığı aşamalarda değişiklik göstermeyen sanık beyanları ve dosya kapsamı itibariyle bu beyan ile uyumlu mimarlar ... ve ...’in beyanları ve sanığın hesap hareketleri ile de doğrulanmıştır. Bu açıklamalar karşısında, Mimarlar Odasının giderlerinin karşılanması amacıyla diğer mimarların da desteği ile sanığın hesabında parça parça toplanan paraların sanığın malvarlığına dahil olmadığı ve suç işleme kastı ile hareket etmediği halde yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,Kabule göre de;a) Karar başlığında suç tarihinin 16/09/2011 yerine 2011 şeklinde yazılması,b) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş ve sanık ile O Yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.