Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9271 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22108 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılmayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen CMK'nın 193/2. maddesindeki "sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkumiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir" hükmünün söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun ve Özel Dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilerek, CMK'nın 147. ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp, tebligat tarihindeki ikamet adresi, tebligatı alıp almadığı ve teslim edilmesi istenilen defter ve belgelerinin mevcut olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre hukuki durumunun tayini gerekirken, sanığın savunması alınmadan mevcut kanıtlar tartışılarak, delil takdirine girilmek suretiyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.