Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 359 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 22094 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSuç : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Tuğla, kiremit, biriket, kaldırım taşı vb. inşaat malzemeri toptan ticareti alanında faaliyet göstermek üzere 20.10.2006 tarihinde mükellefiyet tesis eden ve 30.04.2007 tarihinde mükellefiyeti resen terkin ettirilen sanığın sözkonusu tarihler arasında sahte fatura düzenlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek suça konu tarihlerde cezaevinde olduğunu, şirketin kendi adına kurulduğunu ve ... isimli biri tarafından işletildiğini, faturaları kendisinin kesmediğini savunması karşısında, öncelikle işyerinin faaliyette bulunduğu tarih aralığında sanığın cezaevinde bulunup bulunmadığı araştırılıp, gerekirse imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı konusunda bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.