Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1303 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 14142 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İcra Ceza MahkemesiSuç : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : BeraatYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, 1- Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanık müdafiinin, 28.04.2015 tarihinde tefhim olunan kararı, CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süreden sonra 08.05.2015 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 2- Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanığın yetkilisi olduğu borçlu şirketin resen terk tarihinin 26/11/2009 olduğu ve bu tarihten şikayet tarihine kadar İİK’nın 347. maddesinde düzenlenen 1 yıllık sürenin geçmediği ve şikayetin de süresinde olduğunun anlaşılması karşısında, yargılamaya devam edilerek, ticari defterler ve banka kayıtları temin edilip, bilirkişi raporu aldırılarak sonucuna göre hukuki durumun takdiri yerine eksik kovuşturma ile yazılı şekilde şikayet hakkının düşürülmesine karar verilmesi,Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 16.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.