Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Davacı vekili, müvekkilinin 26.6.1998 tarihli sözleşme uyarınca davalıya sattığı demir cevherinin bedelinden bakiye kalan 26.102.347.535.-TL alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı savunmasında, işletmeye teslim olunan cevherlerin sözleşmeye uygun olmadığını bu nedenle kesinti yaptıklarım beyan ederek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davacının, alacağının tespiti için yapılması gerekli giderlerin kesin menle rağmen yatırmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, davalıya teslim ettiği cevher bedelinden bakiye alacağını talep etmiş, davalıda bu isteme karşı teslim olunan malın sözleşmeye uygun olmadığını bildirerek karşı çıkmıştır. Malın tesliminde bir uyuşmazlık bulunmadığından ayıbın ispat külfeti davalıdadır. Bu durumda ayıbın belirlenmesi ve davalının ödeme yapmamakta haklı olup olmadığının tespiti için yapılacak yargılama masrafları ispat külfeti kendisine ait olan davalı yandan alınması gerekir. Mahkemece bu yön gözden kaçırılarak yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru değildir. Öte yandan malın teslimi sırasında düzenlenen kabul raporları sahte olduğu ve rüşvet ile temin edildiği ileri sürülerek davacı şirketin temsilcisi ve davalı şirketin mal kabulünde sorumlu personeli hakkında ceza davası açıldığı anlaşılmaktadır. Bu davada verilecek mahkumiyet kararı veya belirlenecek maddi olgu hukuk hakimini bağlayacağından anılan davanın sonucunun beklenmesi gerekmektedir. Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.5.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.