Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3516 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15946 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, ...bünyesinde devren birleşen ...Bankası A.Ş ile dava dışı şirket arasında düzenlenen genel kredi sözleşmelerinde davalıların müteselsil kefil olarak yer aldığını, kredilerin 10.10.2011 tarihli ihtarname ile kat edildiğini, ödenmeyen teminat mektubu komisyon ücreti ve depo tutarı nedeniyle davalılar aleyhine icra takibi yapıldığını, takibin davalıların itirazı ile durduğunu belirterek, itirazın iptaline ve inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, teminat mektupları yönünden riskin doğmasının mümkün olmadığını bildirerek, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 14.04.2000 tarihli 1.740,00 TL ve 14.04.2000 tarihli 1.520,00 TL bedelli teminat mektuplarının saklama süreleri dolduğundan imha edildiği, bu nedenle risk içermeyeceği, sözleşmede faiz oranı belirtilmediğinden T.B.K'nın 88 ve 120. maddeleri uyarınca düzenlenen faiz oranlarının uygulanması gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, takibin 5.717,37 TL alacak ve asıl alacağa % 17,5 oranında işletilecek temerrüd faizi ile devamına 38.503,33 TL gayri nakdi alacak yönünden, bu bedelin faiz getirisi olmayan hesaba depo edilmesine karar verilmiş hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dava konusu, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olduğundan faiz hükümleri yönünden 6098 sayılı TBK'nın 88 ve 120. maddelerinin uyuşmazlıkta uygulanma yeri bulunmamaktadır. Mahkemece yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 12.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.