Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Davacı vekili, davalı S. Suphi'nin müvekkili bankadan özel yuva kredisi kullandığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine başlatılan takibe davalıların itiraz ettiğini, itirazın haksız olduğunu, davalının konut satış sözleşmesinden caymasının kredi borcunu etkilemediğini ileri sürerek davalıların itirazının iptali ile takibin devamına %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı S. Suphi vekili cevabında, müvekkilinin amacının gayrimenkul sahibi olduğunu, kredi sözleşmesini imzaladığını ancak bankadan para almadığını, ilk dört taksitin Ü. A.Ş. tarafından ödendiğini, müvekkilinin davalıya borcu bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Davalı Y. Gayrimenkul A.Ş. vekili cevabında, müvekkilinin kredi sözleşmesinin tarafı olmadığını, bu nedenle sorumlu tutulamayacağını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davalı Serdar Suphi'nin davacı bankaya olan kredi borcunun dava dışı Ü.... A.Ş.'ye nakledildiği davacının Ü. A.Ş.'nin ödemesini kabul ederek borcun nakline icazet verdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir. Davalı Serdar Suphi 1.10.1998 tarihinde Y. A.Ş.'den kredi talebinde bulunmuş konut kredisi talebi kabul edilerek konutu yapan Ü. A.Ş. hesabına sözleşme konusu konut kredisi 2.10.1998 tarihinde virman edilmiştir. Kredi borçlusu S. Suphi konutu pazarlayan Y. Gayrimenkul A.Ş.'ne verdiği 5.11.1998 tarihli yazı ile konutu almaktan vazgeçtiğini bildirmiş Y. Gayrimenkul A.Ş.'de kredi borçlusunu ibra etmiştir. Kredi taksitlerinden 2.3.1999, 2.4.1999 ve 2.5.1999 tarihinde ödenmesi gerekenleri Ü. A.Ş. davacı bankaya ödemiştir. Bankaya kredi borcunun ödenmesinde ödeyen kimsenin önemi bulunmamaktadır. Kredi borcunun bir başka kişinin ödemesi her zaman borcun nakli sonucunu doğurmaz. Konut kredisi ile bu işlem ve diğer işlemler gerçek bir konut alım satımı ve buna ilişkin kredi kullanımından çok usulsüz kredi kullanımını göstermektedir. Olayda kredi kullanımı ve kullandırmanın asıl amacının Bankalar Kanununa göre kredi kullanması mümkün olmayan firmalara kredi vermek olduğu Y. A.Ş., Y. Gayrimenkul A.Ş.'nin ortaklarından anlaşılmaktadır. Kredi sözleşmesine aracılık eden ve sözleşmeye menfaat temin edenler bankaya verilen zarardan sorumlu olurlar. Mahkemece bu yönler gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddinde isabet görülmemiştir. Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün (BOZULMASINA), vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 375.000.000.TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 25.3.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.