Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2776 - Karar Yıl 1999 / Esas No : 403 - Esas Yıl 1999





Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresince olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.Davacı vekili, müvekkilinin davalıya deri ve elden verdiği para karılığında 27/07/1994 keşide tarihli çeki aldığını, çekin karşılıksız çıktığını belirterek 2.000.000.000 TL. alacaklarının ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, dava konusu çekin davacıya, ilçelerden toplayacağı deri karşılığında kullanması için boş olarak verildiğini, nitekim davacının da, 190.000.000 TL.lık deri toplayıp çeki de bu miktarda doldurup deriyi temin ettiği yere verdiğini söylediğini, ancak aradan bir süre geçtikten sonra davacının bu çeki doldurup alacak iddiasında bulunduğunu ve ayrıca çekin zamanaşımına Uğramış olduğunu bildirerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece sabit olmayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.Dava konusu Çek zamanaşımına uğramış olmakla hamil, kambiyo hukukundan kaynaklanan hakkını kullanma olanağını kaybetmiş, diğer bir deyişle salt çeke dayanarak hak talep olanağından mahrum kalmış ise de söz konusu belgeye yazılı delil başlangıcı olarak dayanıp, alacağını her türlü delil ile kanıtlaması mümkündür. Bu yön ve taraflar arasında deri alım satımından kaynaklanan bir ilişkinin varlığı üzerinde durularak, davacının dayandığı deliller çerçevesinde konunun araştırılması gerekir. Diğer yandan, davalı vekili vermiş olduğu cevabında davacının 190.000.000 TL.lık deri teslim ettiğini bildirdiği gibi, davalı ceza mahkemesinde 200.000.000 TL. borcu olduğunu kabul etmiştir. Mahkemece açıklanan bu yönler gözetilerek gerekli araştırma ve inceleme yapılıp sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisinde isabet görülmemiştir.Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 30.000.000 TL. duruşma vekalet Ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 26/04/1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.