Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2436 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 5590 - Esas Yıl 2005





Taraflar arasındaki munzam zarar davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vek.Av C……. gelmiş diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Dava İİK'nun 40.maddesi gereğince icranın iadesi nedeniyle borçlunun (davacının) icra dosyasına parayı yatırdığı tarih ile yatırılan paranın borçlusuna iade edildiği tarih arasındaki faiz kaybı nedeniyle oluştuğu iddia edilen munzam zarar istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davalının ilamlı takip gereğince kendisine ödenen parayı iadesi için kendisine tebliğ olunan muhtırada öngörülen sürede icra dosyasına ödediği çekişmesizdir. BK.nun 105 maddesinde alacaklının davacılar olduğu zarar geçmiş günler faizinden fazla olduğu suretle borçlu kendisine hiçbir kusur isbat edilemeyeceği ispat etmedikçe bu zararı dahi tazmin ile mükelleftir. Somut olayda davacı ilam gereğince ödediği parayı İİK.nun 40.maddesinde yapılan düzenlemeye uygun olacak tebliğ edilen muhtırada öngörülen sürede ödediğinden borçlunun temerrüdünden söz edilemeyeceği için faiz talep edemez. Bu nedenle davacının faizle karşılanmayan bir zararından söz edilemeyeceği gibi borçlunun kusuru da söz konusu değildir. Bu durumda munzam zararın koşulları oluşmadığından davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kısmen kabulünde isabet görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA,vekili Yargıtay duruşmasında hazır buluna davalı yararına takdir edilen 450.00-YTL duruşma vekalet ücretini davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,peşin harcın istek halinde iadesine, 10.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.