Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 221 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 6513 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -Davacı vekili, davalı banka tarafından müvekkili aleyhine 2014/5896 E. Sayılı dosyası ile icra takibi yapıldğını, takibin daha sonra davalıya temlik edildiğini, takibin kesinleşmesi nedeniyle borcu olmadığı halde ödeme tehdidi ile karşılaştıklarını, sözleşmedeki imzanın sahte olduğunu ileri sürerek borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, iddianın asılsız olduğunu beyan ederek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, dava konusu uyuşmazlığın genel mahkeme olan ...Asliye Hukuk Mahkemesinin görevi kapsamında bulunduğu gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Uyuşmazlık kredi kartı sözleşmesinden kaynaklanmakta olup 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı yasanın 3. maddesi kapsamında bir tüketici işlemidir. Bu durumda aynı yasanın 73. ve 83. maddeleri uyarınca görevli mahkemenin Tüketici Mahkemesi olduğu gözetilerek işin esasına girilerek incelenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı banka yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 18/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.