MAHKEMESİ : Gölbaşı(Adıyaman) 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 03/04/2013NUMARASI : 2010/93-2013/170Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -Davacı vekili, yanlar arasında bayiilik ilişkisi bulunduğunu, müvekkilinin davalıdan aldığı malların bedelini peşin olarak ödediğini, davalıya borcunun bulunmadığını, buna rağmen davalının müvekkilinden aldığı teminat mektubunun nakde çevirmeye çalıştığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davacının faturaların bir kısmını ödediğini bir kısmını ise ödemediğini, müvekkilinin davacıdan alacaklı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece toplanan delillere göre, ispat yükü üzerinde olan davalının ticari defterlerini ibraz etmediği, davacının davalı yana borcunun bulunmadığının tanık beyanları sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.Davacı, bayiilik ilişkisi çerçevesinde davalıdan mal satın aldığını ve karşıl??ğını ödediğini, borcunun bulunmadığını iddia etmiş, davalı ise davacının ödenmeyen faturalardan dolayı borçlu olduğunu savunmuştur. Faturalara konu malın teslimi hususunda taraflar arasında herhangi bir ihtilaf bulunmamaktadır. Uyuşmazlık fatura bedellerinin ödenip ödenmediği noktasındadır. Davacı borçlu fatura bedellerini ödediğini savunmuştur. Yanlar arasındaki alım satıma ilişkin olarak sunulan faturaların bir kısmının açık bir kısmının ise kapalı fatura olduğu görülmüştür. Bu durumda açık faturalar yönünden ispat külfeti ödeme iddiasında bulunan davacı borçludadır. Kapalı fatura ise ödemenin peşin yapıldığına dair karine teşkil ettiğinden, sözkonusu faturalar yönünden ispat yükü aksini iddia eden davalı alacaklı üzerindedir. Bu durumda mahkemece yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde tarafların iddia savunma ve delilleri üzerinde durulup tartışılarak varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken ispat yükünün tayininde yanılgıya düşülerek hüküm tesisinde isabet görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.