Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1923 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17464 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Beypazarı Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 20/06/2013NUMARASI : 2011/171-2013/185Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -Davacı, davalı bankadan zirai kredi kullandığını, borcunu ödemesine rağmen davalı banka tarafından aleyhine icra takibine girişildiğini, kredi dosyasının tüm ödeme dekontlarıyla birlikte davalıdan istenilerek yapılan ödemeler düşülmek suretiyle alacak ya da borç durumunun belirlenmesi gerektiğini belirterek alacaklı ya da borçlu olup olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı banka,davanın reddini istemiştir.Mahkemece benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının davalı bankaya borçlu olmadığının tespiti ile 5.400,32 TL. fazla ödemenin davalıdan istdirdadına karar verilmiş, hüküm davalı banka tarafından temyiz edilmiştir.Mahkemece iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmış, ilk raporda davalı bankanın davacıdan 10.351,60 TL. ana para, 13.152,97 TL. faiz alacağı bulunduğu tespit edilmiş, ikinci raporda ise dosya üzerinde yapılan inceleme üzerine davacının davalı bankadan 5.400,32 TL. alacaklı olduğu tespitinde bulunulmuştur.Bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeden itiraza uğramış hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu gerekli araştırma ve incelemeyi içermediği gibi Yargıtay denetimine de olanak verecek açıklıkta değildir. Bu nedenle mahkemece, davalı bankanın defter ve kayıtları ile dayanağı belgeler üzerinde kredi sözleşmesi hükümleri gözönüne alınmak suretiyle konusunda uzman yeni bir bilirkişi veya bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak hesabın kat tarihi itibariyle alacağın ulaştığı miktar belirlenip, bu miktara kat tarihinden temerrüt tarihine kadar akdi faiz ve faizin gider vergisi hesaplanıp,kapitalize edilerek temerrüt tarihindeki asıl alacak belirlenmelidir. Bu yönler gözetilmeden yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı banka yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.