Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1877 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 16693 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda "davanın reddine" denildiği halde, gerekçeli kararda "davanın reddine, ...%40 oranında kötü niyet tazminatının davacıdan alınıp davalıya verilmesine" denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulmuştur. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 31.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.