Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1863 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17490 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Şereflikoçhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)TARİHİ : 04/07/2013NUMARASI : 2011/232-2013/350Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı şirket arasında 2007 yılından beri devam eden ticari ve cari hesap ilişkisi olduğunu, davalının müvekkilinden ham tuz aldığını, buna ilişkin faturaları ekte sunduklarını, bu cari hesap ilişkisinde müvekkili şirketin 01/01/2011 tarihi itibariyle davalı şirketten 20.096,27 TL alacağının bulunduğunu belirterek, 20.096,27 TL alacağın 01/01/2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, açılan davanın reddinin gerektiğini, müvekkilinin davacı yana borcunun olmadığını, yapılan alışveriş bedellerinin ödendiğini, davacı tarafından müvekkili adına kesilen faturaların kapalı fatura olduğunu, kapalı faturanın bedelin peşin ödenmesinden sonra mal veya hizmetin teslimi anlamına geldiğini, müvekkili tarafından hizmet bedellerinin ya peşin olarak elden ödendiğini ya da banka aracılığı ile davacının hesabına yatırılarak ödendiğini bildirerek, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporlarının hükme dayanak teşkil edecek nitelikte olduğu, davacının davalıdan cari hesap ilişkisinden kaynaklı 20.096,27 TL alacağının olduğunun bilirkişi raporları ile tespit edildiği gerekçesiyle, açılan davanın kabulü ile, 20.096,27 TL alacağın 01.01.2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, mahkeme kararı süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava dilekçesi ekinde alacağın dayanağı olarak gösterilen ve 29/11/2011 tarihli dilekçede de atıf yapılan faturaların asıllarının dosyaya davalı tarafından sunulduğu ve bilirkişinin yaptığı incelemede kapalı olarak düzenlendiği anlaşılmaktadır. Kapalı fatura, fatura bedelinin ödendiğine karine teşkil eder. Bu durumda davacının, dava konusu ettiği alacağını kanıtlayamadığı gözetilerek davanın reddi gerekirken, delil takdirinde hata yapılarak davanın kabulü yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.