Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16730 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2602 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Malkara Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/04/2014NUMARASI : 2009/59-2014/287Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -Davacı, davalı yanca bonolara dayalı olarak aleyhinde icra takibine girişildiğini, icra takibinden sonra ödemede bulunarak borcu kapattığını, buna rağmen davalının icra takibine devam ettiğini ileri sürerek icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacının ödemelerinin alacaktan düşüldüğünü, halen icra dosyasından dolayı borcunun bulunduğunu, davanın haksız olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının icra takibinden dolayı 675,50 TL asıl borç, 1.267,33 TL faiz alacağı olmak üzere toplam 1.942,83 TL borçlu olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. Dava, İİK'nun 72.md.hükmüne dayalı menfi tespit davasıdır. Bu durumda mahkemece, HUMK'nun 74(HMK. 26) md. hükmü de gözetilerek, taleple bağlılık kuralı çerçevesinde, davacının borçlu olmadığı miktar saptanarak menfi tespite hükmedilmesi gerekirken, davanın niteliği gözardı edilerek borçlu olunan miktar üzerinden olumlu tespit hükmü kurulması usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.