MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi Taraflar arasındaki ihtiyati haciz talebinin yapılan incelemesi sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde ihtiyati haciz isteyen vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -İhtiyati haciz isteyen vekili, davalı şirkete müvekkili tarafından satılan mala karşılık yapılan ödemeler düşüldükten sonra bakiye 35.188,32 TL alacaklı olduklarını, alacağın teminat altında bulunmadığını ve borçlunun 5 aydır ödeme yapmadığını ileri sürerek, ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, talebin yargılamayı gerektirdiği gerekçesiyle ihtiyati haciz isteminin reddine karar verilmiş, karar ihtiyati haciz isteyen vekilince temyiz edilmiştir.İİK. 258/1 hükmüne göre ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için mahkemenin “ alacağın varlığı hakkında kanaat edinmiş olması” yeterlidir. Mahkemenin “alacağın varlığına kanaat getirmesinden, anlaşılması gereken alacağın usul hukuku kurallarına göre kesin bir şekilde ispat edilmesi değildir. Bu hükme göre alacaklının, alacağının varlığını ve muaccel olduğunu tam ve kesin şekilde ispat etmesi aranmamakta, bu konuda mahkemeye kanaat verecek delilleri göstermesi yeterli kabul edilmektedir. Öte yandan, ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için “ alacağın yargılamayı gerektirmemesi, şeklinde bir koşul da kanunda öngörülmemiştir. Aksine ihtiyati hacze konu her alacağın kural olarak İİK 264 maddesi kapsamında itirazın kaldırılmasına veya itirazın iptali davasına ya da açılacak bir menfi tespit veya istirdat davasına konu olması kanunda öngörülen bir olasılıktır.Bu durumda mahkemece, somut olayda alacaklı tarafından sunulan belgeler dikkate alındığında, ihtiyati haciz koşullarının varlığı gözetilerek, ihtiyati haciz kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde talebin reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 26/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.