Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14514 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5536 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Tüketici MahkemesiTaraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -Davacı vekili, davalı bankanın müvekkiline 39.000,00 TL borcunun olduğunu bildirdiğini, ancak müvekkilinin davalı bankayla hiçbir şekilde sözleşme imzalamadığını, müvekkili hakkında...İcra Müdürlüğünün 2005/5226 esas sayılı dosyasıyla icra takibi başlatıldığını, ancak müvekkilinin borcu bulunmadığını ileri sürerek, borçlu olmadığının tespiti ile alacağın %40 oranından aşağı olmamak üzere tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davacı ile müvekkili banka arasında sözleşme imzalandığını, sözleşme uyarınca davacının davalı bankaya borcunun bulunduğunu, borcun ödenmesi için ihtarname gönderildiğini, ancak borcun ödenmemesi nedeniyle icra takibine geçildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, bankacılık sözleşmesinde bulunan imzanın davacının eli ürünü olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davacının ...İcra Müdürlüğünün 2005/5226 esas sayılı dosyasında borçlu olmadığının tespitine, tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.(1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.(2)Takibe konu bankacılık hizmet sözleşmesindeki imzanın davacıya ait olmadığı bilirkişi raporundan anlaşılmış olup, mahkemenin de kabulü bu yönde olduğundan, davacı aleyhine başlatılan icra takibinde davalı bankanın kötü niyetli olduğu kabul edilerek 2004 sayılı İİK'nun 72/5. maddesi uyarınca davacı yararına kötü niyet tazminatına karar verilmesi gerekirken, bu isteğin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.