MAHKEMESİ :Ticaret MahkemesiTaraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında imzalanan 12/03/2009 tarihli Bayilik Sözleşmesine aykırı davranışlar nedeniyle bayilik sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davalının 5.747 adet tüpü iade etmediğini ayrıca yine sözleşme kapsamında müvekkilinin cezai şart talep etme hakkının bulunduğu, öte yandan, sözleşmenin feshinden dolayı müvekkili şirketin kar mahrumiyetine uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik tüplerin iade edilmemesinden kaynaklanan tazminat bedeli 3.000 TL , cezai şart olarak 4.000 TL, kar mahrumiyeti alacağı 3.000 TL olmak üzere toplam 10.000 TL'nin, fesih ihtarının tebliğ tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı, davacının ...'de bulunan askeriyeye kendi sattığından daha düşük bedelle tüp vermeye başlaması üzerine, müvekkilinin asker emeklisi olan birçok müşterisini kaybettiğini, ayrıca, bizzat davacı şirketin talimatıyla bazı müşterilerini başka bayilere yönlendirmek zorunda kaldığını, sözleşmeye aykırı davranışlarıyla ticari hayatının bitmesine neden olan davacının tazminat talep edemeyeceğini belirterek, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki sözleşmenin 23. maddesine göre, bayiye yüklenen borç ve sorumlulukların ihlali halinde, davacıya tek taraflı olarak sözleşmeyi feshetme hakkı tanınmış ise de, anılan düzenlemeye göre, davacının fesih hakkını kullanmadan önce davalıya münasip bir süre tanıması gerektiği, davacının süre vermeksizin sözleşmeyi feshetmiş olması sebebiyle, feshin haksız olduğunun kabulü gerektiği gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.Davacı ile davalı arasında 12/03/2009 tarihli Bayilik Sözleşmesi imzalandığı çekişmesizdir. Sözleşmenin 18.maddesi '' Bayi bu anlaşma tarihinden itibaren 2010 yılı sonuna kadar 1800 adet aboneye ulaşmayı taahhüt eder... İpragaz bayinin yetersiz kaldığı sonucuna varırsa anlaşmanın sona ermesini beklemeksizin anlaşmayı feshetmeye yetkilidir'' hükmünü içermektedir. Bu durumda uyuşmazlığın sözleşmenin 18.maddesi hükmü dikkate alınarak çözümlenmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 26/10/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.