Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince her ne kadar duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de, konu itibariyle bu isteğin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı aleyhine iflas yoluyla takibe geçildiğini, davalının takibe itiraz ettiğini, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın kaldırılarak iflasa karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkili şirketin faaliyet izninin BDDK kararı ile kaldırıldığını ve tasfiyeye başlandığını, Bankalar Kanununun 20/d maddesi uyarınca takiplerin durduğunu, bu nedenle iflas talebinin dinlenemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece 4389 sayılı Bankalar Kanununun 20/6-d maddesi uyarınca faaliyet izni kaldırılan özel finans kurumları aleyhine başlatılan takiplerin duracağı, bu nedenle takibin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir. Davacıların talebi mahkemece 4389 sayılı Bankalar Kanununun 20/6-d maddesi uyarınca reddedilmiştir. Davalı 1 Finans Kurumu A.Ş.nin faaliyet izni 10.2.2001 tarihinde kaldırılmıştır. Bankalar Kanununun 20. maddesinde 4672 sayılı Kanunla 12.5.2001 tarihinde değişiklik yapılmıştır. 4672 sayılı Kanunun geçici 2. maddesine göre bu kanunun yayımı tarihinden önce faaliyet izni kaldırılan özel finans kurumları hakkında bu kanunla özel finans kurumlarının tasfiyesine ilişkin olarak getirilen hükümler uygulanmaz. Mahkeme anılan hükümler gözetilmeden yazılı gerekçeyle davanın reddinde isabet görülmemiştir. Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 23.10.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.