Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1007 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9242 - Esas Yıl 2015





TARİHİ : 24/03/2015NUMARASI : 2013/780-2015/110Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.- K A R A R -Davacı vekili, cari hesaptan kaynaklanan 130.428,00 TL alacağın tahsili amacıyla yapılan icra takibine davalı tarafın haksız şekilde itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile davalı aleyhine %20 oranından az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, icra takibine konu edilen cari hesap ekstresinin müvekkiline ihbar yada ihtarla gönderilmediğini, dolayısıyla borcun doğduğunun ve muaccel hale geldiğinin ispatlanması gerekeceğini, ayrıca davacının borcun sebebi olarak cari hesap ekstresi olarak isimlendirdiği muavin defter çıktısını dayanak gösterdiğini, bu çıktının hiçbir resmi yönü ve bağlayıcılığı bulunmadığını, davacı yanın kendi edimlerini yerine getirdiğini ispatla mükellef olduğunu savunarak davanın reddi ile %20 oranında kötü niyet tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.Mahkemece toplanan deliller ve yapılan yargılama sonucunda, akdi ilişkiyi kabul eden ve ödeme iddiasında bulunan davalının ispat yükünü üzerine aldığı, davalının borcun ödendiğini veya sona erdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalının icra dosyasına yapmış olduğu itirazın iptali ile takibin devamına, icra inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Davacı satış ilişkisinden kaynaklanan cari hesap alacağı talebinde bulunmuş, davalı ise savunmasında borcu kabul etmemiştir. Mahkemece davacının cari hesap alacağının dayandığı faturaların ibrazı sağlandıktan sonra, faturalara konu bu malların teslimini kanıtlama yükümlülüğünün davacıda olduğu kabul edilerek, teslim ve alacağın varlığını ispat yönünden davacı delilleri toplanıp, ticari kayıtlar da incelendikten sonra, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, ispat yükünün tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.