Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 25889 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : İmar kirliliğine neden olmaHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Güncel UYAP kayıtları incelendiğinde, ihbara konu Kütahya 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2012/968 esas 2013/795 karar sayılı 06/11/2013 tarihli kararının, 29/11/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-TCK'nın 184/4. maddesinin; "Üçüncü fıkra hariç, bu madde hükümleri ancak belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanır" hükmü uyarınca, mücavir alanda anılan maddenin 1. fıkrasının uygulanamaması nedeniyle, suça konu imalatın yapıldığı yerin, belediye mücavir alanında kalıp kalmadığı veya özel imar rejimine tabi olup olmadığı, kuşkuya yer vermeyecek biçimde saptanarak, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-Hükümden sonra sanık müdafii tarafından gönderilen 14.04.2016 tarihli evraklarda bulunan bilgilere göre, ... tarafından talep üzerine yapılan denetimde, ruhsata aykırılıkların giderildiğinin tutanakla tespit edildiği, bu suretle sanık hakkında TCK'nın 184/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.