Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1043 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 23502 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : Kötü muameleHÜKÜM : Beraat Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Mahkemeye gelmeyen sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak düzenlenen CMK'nın 193/2. maddesinin, dosyada mevcut deliller kapsamında yapılacak incelemede, sanığa yüklenen fiilin suç oluşturmayacağının açıkça anlaşılması durumunda uygulanabilmesi karşısında, incelemeye esas dosyada mağdurun beyanının aynı zamanda delil niteliğinde olduğu anlaşılmakla, 18 yaşından küçük olan mağdura CMK'nın 234/2. maddesi uyarınca zorunlu vekil tayin edilerek, beyanının vekili huzurunda alınması gerekliliğine uyulmadan soruşturma aşamasında alınmış olan mağdur beyanına itibar edilemeyeceği ve somut olay bakımından CMK’nın 193/2. maddesinin uygulanma koşulunun oluşmadığı gözetilmeden, anılan maddeye yanlış anlam yüklenerek sanık hakkında beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.