Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacının adının "Tereysa Anne" olarak değiştirilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile adının "Tereysa" olarak değiştirilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü: Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin Amerika'da yaşadığını, tüm arkadaşları arasında ve çevrede Amerikalı ismine uygun olarak "Tereysa Anne" olarak tanınıp bilindiğini, resmi belgelerle banka kartlarında bu adı kullandığını ileri sürerek "Reysa" olan adının "Tereysa Anne" olarak de-ğiştirilmesini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne, "Reysa" olan adının "Tereysa" olarak düzeltilmesine, ikinci bir ad olarak almak istediği Anne adının ise isim olarak anılmasının mümkün olmadığı gerekçesi ile bu yöndeki istemin reddine karar verilmiştir. Dosya içindeki bilgi ve belgelerden, dinlenen tanık beyanı içeriğinden davacı Reysa'nın çevresinde "Tereysa Anne" olarak tanınıp bilindiği, kendisi ile ilgili belgelerde de bu adı kullandığı anlaşılmaktadır. 5490 sayılı Nüfus Hiz-metleri Yasası'nda ve diğer yasalarda davacının almak İstediği adları yasaklayan herhangi bir hüküm bulunmamaktadır. Mahkemece bu husus dikkate alınarak kanıtlanan davanın kabulüne, davaanın adının "Tereysa Anne" olarak düzeltilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nın 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.