Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9908 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 12242 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ... İlçesi .... Mahallesi 43 ada 11 parsel sayılı taşınmazın irtifak kamulaştırma bedelinin tespiti ve irtifak hakkının idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;1-2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 4650 sayılı Yasayla değişik 15. maddesinde; bilirkişilerce -aynı Yasanın 11. maddesinin (f) bendi hükmü gözetilerek- yapılacak değer tespitinde, idarece belgelerin mahkemeye verildiği günün (dava tarihinin) esas tutulacağı öngörüldüğünden, davanın açıldığı 2013 yılına ait verilerin esas alınarak kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi gerekirken, 16.07.2014 tarihli bilirkişi raporunda henüz 2013 yılına ait verilerin oluşmadığı gerekçesi ile taşınmazın değerlendirilmesinde 2012 yılı verilerinin esas alınarak endeks uygulanmak suretiyle bedel tespit edilmesi,2-Dava dilekçesinde, dava konusu taşınmazın 2.994,97 m² sinde irtifak hakkının bedelinin tespit ve tescilinin istendiği, 14.07.2014 tarihli fen bilirkişisinin raporunda irtifak alanının 2.994,97 m² olduğunun tespit edildiği, irtifak bedelinin 2.994,97 m² üzerinden hesaplandığı ve mahkemece 14.07.2014 tarihli fen raporuna göre tescile karar verildiği halde, hükümde 17.487 m² lik taşınmazın tamamı üzerinden irtifak hakkının tesciline karar verilerek infazda tereddüt oluşturulması, 3-Davacı kurum harçtan muaf olmamasına rağmen, harçtan muaf olduğu gerekçesi ile harç alınmasına yer olmadığına karar verilmesi,Doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.