Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9043 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 6384 - Esas Yıl 2006





Dava dilekçesinde ortak yerlere elatmanın önlenmesi, projeye aykırılıkların eski hale getirilmesi ve fazlası saklı kalmak kaydıyla 1000 YTL. ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Davaya konu teşkil eden çatı arası ile bodrum kattaki sığınak Kat Mülkiyeti Yasasının 4.maddesinde sayılan ortak yerlerden olup, aynı Yasanın 16.maddesine göre bütün kat malikleri arsa payları oranında ortak mülkiyet hükümleri çerçevesinde bu yerlere malik olup herbirisi arsa payı ile oranlı kullanım hakkına sahiptir. Sözü edilen ortak yerlerin kiraya verilebilmesi için de aynı Yasanın 45.maddesi hükmü uyarınca bütün kat maliklerinin oybirliğiyle verilmiş kararın bulunması gerekir. Ayrıca; Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre ortak mülkiyete tabi olan bir yeri paydaşlardan birisinin kendi kullanımına özgülemesi durumunda diğer paydaşların ecrimisil isteyebilmeleri için öncelikle bu şekilde kullanıma son verilmesini başka bir deyişle bu yerden kendilerinin de yararlanmak istediklerini ihtar etmelerine rağmen kullanımın sürdürülmüş olması gerekir. Somut olayda, ortak mülkiyet hükümlerine tabi olan çatı arasında ve bodrum katta tadilat yaparak müdahalede bulunan davalıların önceden uyarıldığı yolunda bir kanıt ortaya konulmamış olduğundan davacıların ecrimisil talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçelerle ecrimisile hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.