Dava dilekçesinde içkili lokanta olarak kullanılması nedeniyle anayapıda kat maliklerine rahatsızlık verdiği ileri sürülen 17 nolu bağımsız bölümün tapuda yazılı ofis niteliğine dönüştürülmesi ve içkili lokanta olarak çalıştıran kiracının buradan tahliyesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere özellikle dava konusu edilen 17 nolu bağımsız bölümün tapu kütüğünde işyeri (ofis) olarak kayıtlı bulunmasına ve bu konuda kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, bağımsız bölümün tapuda yazılı ofis niteliğine dönüştürülmesi isteminin reddine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;Davacı taraf dava dilekçesinde; dava konusu edilen 17 nolu bağımsız bölümün içkili balık lokantası olarak kullanıldığını, bu kullanımın kendilerine ve anayapıdaki diğer bağımsız bölüm maliklerine rahatsızlık verdiğini, bu durumun Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesine aykırılık oluşturduğunu ileri sürerek bu bağımsız bölümün ofis olarak eski haline getirilmesini istemiş iken; yerinde yapılan bilirkişi incelemesinde sözü edilen rahatsızlık durumu hakkında herhangi bir araştırma ve inceleme yapılmamıştır.Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesi hükmü uyarınca kat malikleri gerek bağımsız bölümlerini gerek eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirini rahatsız etmemek ve haklarını çiğnememekle karşılıklı olarak yükümlüdürler. Kat maliklerinin borçlarına ilişkin olan bu hükümler bağımsız bölümlerdeki kiracılara, oturma hakkı sahiplerine veya herhangi bir nedenle o bağımsız bölümden sürekli bir biçimde yararlananlara da uygulanır. Somut olayda davacı taraf dava konusu edilen 17 nolu bağımsız bölümün tapuda ofis iken içkili balık lokantası olarak kullanılması nedeniyle rahatsız olduklarını ileri sürerek bu nitelikteki kullanıma son verilmesi için bağımsız bölümün eski hale getirilmesini açıkça istemiş bulunmalarına göre; mahkemece yerinde yaptırılacak bilirkişi incelemesi ile sözü edilen bağımsız bölümdeki faaliyetin anayapıdaki diğer bağımsız bölümlerde oturanlara rahatsızlık verip vermediği, veriyorsa bunların neler olduğu ve ne gibi önlemlerle rahatsızlığın önlenebileceği açıkça saptanmalı, rahatsızlık veriyor ve alınacak belli önlemlerle bu giderilebiliyor ise alınacak önlemlere hükmedilmesi, yine rahatsızlık veriyor ve bunu gidermek için o faaliyetin durdurulmasından başka bir önlem sözkonusu değilse içkili lokanta faaliyetine son verilmesi, böyle değil de hiçbir rahatsızlık sözkonusu değilse o takdirde bu yöndeki davacı isteminin reddine hükmedilmesi gerekir.Mahkemece yukarıda açıklanan esaslar ve özellikle Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesi hükmü uyarınca yerinde yapılacak araştırma ve incelemeler sonucu oluşacak sonuç doğrultusunda hüküm kurulması gerekirken yeterli olmayan araştırma ve eksik inceleme sonucu yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.