Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 776 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 13164 - Esas Yıl 2010





Davacı vekili 02.02.2006 günlü ıslah dilekçesi ile dava konusu taşınmazın 220,51m²²'lik kısmı üzerinde kamulaştırılması nedeniyle davacı idare adına daimi irtifak hakkı tesisini istemiş, mahkemece 2942 Sayılı Yasanın 25. maddesi gereği kamulaştırma işleminin idari yönden kesinleşmesi ile mülkiyetin idareye kendiliğinden geçeceğinden bahisle davacının davasının aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir. Dosyada toplanan bilgi ve belgelerden, özellikle davacı vekilinin ıslah dilekçesi ve tüm dosya kapsamından, davanın 2942 sayılı Yasanın 17. maddesinde yer alan tescil istemine ilişkin olduğu, bu madde hükmüne göre tebliğ edilen kamulaştırma işleminin kesinleştiği ve fakat taşınmaz mal sahibince ferağ verilmediği hallerde, takdir edilen ve artırılan bedellin tamamı milli bankalardan birine yatırılarak makbuz ilgili belge örnekleriyle birlikte mahkemeye verilir ve mahkemece iki taraf derhal davet edilerek, gelmemeleri halinde gıyaplarında, belgeler incelenerek, kamulaştırma usulüne uygun şekilde tamamlanmış ise taşınmaz malın kamulaştırma yapan idare adına tesciline karar verilir ve tapu idaresini bildirilir. Somut olayda davacı idare tarafından 26.02.1999 tarihli kamulaştırma kararı ile davalılara ait taşınmazın 220,51 m²²'lik kısmı daimi irtifak hakkı tesisi için kamulaştırılmış, ilgililere kamulaştırma evrakı 17.11.1999 tarihinde tebliğ edilmiş, açılan kamulaştırma işleminin iptaline ilişkin dava idare mahkemesince reddedilmiş, kamulaştırma bedeli bankaya yatırılmıştır. Buna göre mahkemece davanın açılış tarihi ile kamulaştırma kararının tebliği tarihi itibariyle uygulanması gereken 2942 Sayılı Yasa'nın 17. maddesinde belirtilen koşulların oluşup oluşmadığı araştırılarak oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.01.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.