Dava dilekçesinde, davalıların ortak yerlere el attıkları ileri sürülerek el atmalarının önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;Davacı dava dilekçesinde, davalı A.. K..'nün pergolesinin etrafına taktırdığı stor tipi perdeyi devamlı suretle kapalı tutarak kendisinin manzarasını kapatıp rahatsızlık verdiğini, ayrıca; diğer davalı M.. E..'in bağımsız bölümünün yan cephesine geniş bir pencere açarak onaylı mimari projeye aykırı davrandığını ileri sürerek projeye aykırılıkların ve rahatsızlık verici durumun ortadan kaldırılmasını istemiştir. Mahkemece bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılmasına karşın bağımsız bölümün yan cephesine açılan pencere konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmamıştır. Pergolenin etrafına takılan stor tipi açılır ve kapanır perde ile ilgili olarak verilen rahatsızlık iddiası konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 18.maddesine göre kat malikleri, gerek bağımsız bölümlerini, gerek eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlüdürler. Öte yandan aynı Yasanın 19.maddesinin ikinci fıkrasında da; kat maliklerinden biri, bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım, tesis ve değişiklik yaptıramayacağı öngörülmüştür. Mahkemece Yasanın yukarıda değinilen hususları dikkate alınarak davalılardan A.. K..'nün pergolenin etrafına stor tipi perde takmak suretiyle verdiği rahatsızlık konusunda davacının tüm delilleri toplanıp bilirkişiden bu konuda ek rapor alınıp oluşacak sonuç doğrultusunda,Diğer davalı M..E..'in binanın yan cephesine açmış olduğu pencerenin onaylı mimari projeye uygun bulunup bulunmadığı konusu bilirkişiye incelettirilerek projeye aykırılıklar bulunduğu takdirde bunun da onaylı mimari projeye uygun hale getirilmesine,Karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.06.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.