Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 5194 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20640 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Bandırma 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 30/05/2013NUMARASI : 2012/373-2013/252 Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacılar vekili dava dilekçesinde, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, toplamda 16.000,00 TL kamulaştırmasız el koyma tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı idareden tahsilini istemiş, ancak daha sonra verilen ıslah dilekçesiyle dava değeri artırılarak toplamda 29.173,20 TL istedikleri, mahkemece verilen kararın 5. Hukuk Dairesinin 30.04.2012 tarihli ilamı ile bozulması üzerine yapılan yargılama sonucu toplam 39.668,90 TL kamulaştırmasız el koyma tazminatının davalı idareden tahsiline karar verilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;1-HMK 26.maddesi gereğince “Hakim davacının talebi ile bağlı olup, bu talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremez??. Bu nedenle mahkemece HMK.'nun 26.maddesine aykırı biçimde ıslah ile artırılan 29.173,20 TL yerine talep aşılarak 39.668,90 TL'ye hükmedilmesi,2-Dava konusu 4.. parsel sayılı taşınmazın tapu kaydında mevcut bulunan ipotek şerhinin tespit edilen kamulaştırma bedeline yansıtılmamış olması, 3-Dava konusu taşınmazların kamulaştırmasız el atılan ve yol olarak terkinine karar verilen alanların yüzölçümünün kararda gösterilmeyerek infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulması,4-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında davacı taraf lehine maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.