Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 483 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21999 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : ...Asliye Hukuk Mahkemesi Dava dilekçesinde,... İli ... İlçesi... Mahallesi 367 ada 108 parsel (İfraz 367 ada 151,152 ve 153 parsel) sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla Yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;1-4650 Sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca, bilirkişi kurulu arazi niteliğindeki taşınmazın kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurları ve her unsurun ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ve ilgililerin de beyanını gözönünde bulundurarak düzenleyeceği gerekçeli bir değerlendirme raporunda değerini tespit etmelidir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında ise, özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için aynı Yasanın 4650 Sayılı Yasa ile değişik 15. maddesinin son fıkrası hükmü uyarınca, kamulaştırma belgelerinin mahkemeye verildiği gün itibarıyla dekar başına elde edilecek ortalama verimine, üretim giderine ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki tarım müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır. Bu sebeple, geri çevirme sonrası dosyaya getirtilen...Gıda, Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü'nün 2012 yılı veri cetveline göre, dekara ortalama verim ayçiçeğinin 208 kg, silajlık mısırın 5173 kg, kavunun 1295 kg iken sırasıyla, 175 kg, 4000 kg ve 1000 kg; üretim gideri buğdayın 164,35 TL, ayçiçeğinin 268,10 TL, silajlık mısırın 290,20 TL, kavunun 338,00 TL iken sırasıyla 181,33 TL, 295,79 TL, 320,18 TL ve 372,92 TL alınmak suretiyle hesaplama yapılması, 2-Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında; iklim koşulları, arazinin topoğrafik yapısı ve bölgesindeki konumu (büyük yerleşim yerlerine uzaklığı vb) gözönünde tutulduğunda, dava konusu taşınmazın bulunduğu yerle benzer nitelikte olan, ülkemizin değişik yörelerindeki (değeri önemli şekilde etkileyen kanıtlanmış, farklı ve özel bir faktör bulunması hali hariç) sulu tarım arazilerinin değerlendirilmesinde kapitalizasyon faiz oranı %5 olarak alındığı halde, bilirkişi kurulunca sulu kabul edilen dava konusu taşınmaz için kapitalizasyon faiz oranının %4 alınmak suretiyle yüksek değer belirlenmesi, 3-Dava konusu taşınmazın, ilçe merkezine 7,5-8 km, organize sanayi bölgesine 18-20 km mesafede bulunmasının, yol sorunu ve elde edilecek ürünlerin pazarlanmasında zorluklar bulunmaması ve yakın mesafede ahır ve sanayi yapılarının olmasının değerinde en fazla % 20 oranında objektif değer artışına neden olabileceği düşünülmeden, % 50 oranında objektif değer artışı uygulayan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi,4-Kamulaştırmasız el atılan taşınmaz 25134 m² yüzölçümlü ve 367 ada 108 parsel numarası ile tapuda kayıtlı iken, ifraz sonucu davalı tarafından el atılan 8784,02 m² alanlı bölüm 367 ada 151 parsel, kalan bölüm ise 367 ada 152 ve 153 sayılı parseller olarak tapuya tescil edilmiş olup; mahkemece, sadece el atılan 8784,02 m² yüzölçümlü 367 ada 151 parselin bedeline hükmedilmesine rağmen, 367 ada 152 ve 153 parselleri de kapsayacak şekilde ifraz öncesine ait 367 ada 108 parselin tamamının davalı adına kayıt ve tesciline karar verilmesi,5-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirildiğinden hükmedilen kamulaştırmasız el atma bedeli yönünden maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 15.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.