Dava dilekçesinde ortak bahçeye yönelik el atmanın önlenmesi ile eski hale getirme istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının kat mülkiyetli anataşınmazın bahçe bölümüne iki tane odunluk yapıp, tahta molozları koymak ve çöp dökmek suretiyle tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek haksız elatmanın önlenmesinin, yaptığı odunlukların yıkılmasını, çöp ve tahta parçalarının döküldükleri ve konuldukları yerden kaldırılmasını istemiş, mahkemece davalının ortak yerlerdeki payı orarında kullanma hakkı bulunduğundan ve bu oranı aşmadığından davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; kat mülkiyetli anataşınmazda davacı ile davalının bağımsız bölüm maliki oldukları yapılan yargılama sırasında anataşınmazın onaylı mimari projesinin belediyeden dosyaya getirtilemediği, tapu sicil müdürlüğünden de istenmediği anlaşılmıştır. 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesinin ikinci fıkrasına göre, kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde onarım, tesis ve değişiklik yapamaz. Aynı Yasanın 16. maddesindeki düzenleme davalıya böyle bir hak bahşetmez. Açıklanan bu duruma göre mahkemece belediyeden getirtilmesi mümkün olmayan projenin kat mülkiyeti kurulması sırasında tapu sicil müdürlüğüne verildiği gözetilerek onaylı mimari projenin buradan getirtilmesinden sonra uzman bir bilirkişiye incelettirilerek anataşınmazın ortak yerlerinden olan bahçede yapıldığı ileri sürülen odunlukların projede bulunup bulunmadığı araştırılıp, bulunmadığı takdirde toplanan delillere göre bunların yıkılmasına, ortak alan olan bahçeye dökülen ve atılan çöp ve tahta parçalarının kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 3.5.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.