Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19087 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5420 - Esas Yıl 2015





T.C.YARGITAY18. Hukuk DairesiY A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 30/12/2014NUMARASI : 2012/1097-2014/904Dava dilekçesinde, davalının aidat borcuna ilişkin icra takibine itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili dava dilekçesinde; aidat borcunu ödememesi nedeniyle İstanbul Anadolu 2.İcra Müdürlüğünün 2012/19505 Esas sayılı dosyası ile davalı hakkında yürüttükleri icra takibinin davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek davalının haksız itirazının iptali ile takibin devamı, borcun doğumundan itibaren aylık %5 gecikme faizi ve %40'tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatı istemiş; mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;Dava konusu alacak kat malikleri kurulu kararı ile belirlenen ortak gider alacağı olup, belirli, hesap edilebilir ve likit nitelikte olduğundan, 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 05.07.2012 tarihinde 28344 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un 11. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra İflas Kanunu'nun 67. maddesine göre, davalı borçlu aleyhine % 20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekirken; mahkemece, alacağın likit olmadığı, yargılamayı gerektirdiği ve kötüniyetin varlığının ispatlanamadığı gerekçesiyle bu konudaki istemin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.