Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19052 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2887 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiDava dilekçesinde, alacak istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı ve davalı tarafın dava konusu taşınmazın tamamının maliki olduğunu, davacı tarafından yapılan asansör, elektrik, su ve yakıta ilişkin harcamaların binanın ortak giderlerine ilişkin olduğunu ileri sürerek davalının payına düşen miktarın tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelnemsinden; davacı tarafından ortak giderlerin tahsili amacıyla sunmuş olduğu faturalar yapılan harcamaların anataşınmazın ortak alanlarına ilişkin olduğunu tek başına kanıtlamaya yeterli sayılamaz.634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 20. maddesi "kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinin koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile diğer bütün giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine, giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür.Kat irtifakı kurulu anataşınmazda toplamda 8 bağımsız bölüm olup 2-3-4 nolu bağımsız bölümler davacıya, 1-5-6-7-8 nolu bağımsız bölümlerin tapu kaydından davalıya ait olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece dava konusu taşınmazın mimari projesi getirtilerek konusunda uzman bilirkişiler aracılığıyla zemine uygulanmak suretiyle dava konusu olan ve davacı tarafından ibraz edilen faturalara konu işlerin yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise projesine uygun olup olmadığı ve yapılan işlerin piyasa rayiç fiyatları ile uygun olup olmadığı denetlenmeden yalnızca faturalar üzerinden yapılan eksik inceleme ve araştırma sonucunda yapılan değerlendirme doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.