Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18246 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 9999 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, .. İli ... İlçesi ... Mahallesi 962 ada 2 parsel (ifrazen 962 ada 9 parsel) sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin artırılması istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; dava konusu taşınmazın şehir imar planında askeri alan koruma kuşağında kalması nedeniyle ... tarafından kamulaştırıldığını, ancak davacıya herhangi bir tebligat yapılmadığını, davalı idarece Kayseri 2. Asliye Hukuk Mahkemesi 2004/165 E-976 K sayılı ilamı ile 2942 sayılı Yasanın 17. maddesine göre dava konusu taşınmazın tescil edilmesi sebebiyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 647.20 TL olan kamulaştırma bedelinin toplamda 91.225.00 TL ye çıkartılmasını, 91.224.35 TL'nin el koyma tarihinden itibaren faiziyle davalı idareden alınmasını talep ve dava etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; dosya içerisinde bulunan Kayseri 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/165 Esas-976 karar sayılı dosyası ve diğer bilgi ve belgelerden, dava konusu taşınmaz yönünden, ... tarafından davacı ve diğer hissedarlar hakkında 2942 sayılı Yasanın 17.maddesi gereğince tescil davası açıldığı, kamulaştırma evrakının 26.04.2005 tarihinde aynı çatı altında Alaattin Akdemir imzasına tebliğ edildiği ve işlemlerin usulüne uygun gerçekleştirilmesi ile taşınmazın 2942 sayılı Yasanın 17. maddesi gereğince ... adına tesciline karar verildiği ve kararın 23.03.2006 tarihinde kesinleştiği, anlaşılmakta olup, yapılan bu tebligat geçerli olduğundan, malik yönünden kamulaştırma işleminin kesinleşmesi sebebiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde bulunmayan gerekçe ile davanın kısmen kabulü doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 10.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.