Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Davacılar vekili dava dilekçesinde,kat mülkiyetli anataşınmazda davalılardan H... Ö... malik, diğer davalı şirketin ise kiracı olduğu dükkan niteliğindeki dört numaralı bağımsız bölümü kiracının mutfağı fırına çevirmek suretiyle kullandığını, söz konusu dükkanda sürekli yemek pişirildiğini,yemek kokularının çevreye rahatsızlık verdiğini belirterek davalılar arasındaki kira sözleşmesinin feshi ile kiracı şirketin tahliyesini de istemiş, mahkemece bu bağımız bölümün işyeri mutfağı olarak kullanımının önlenmesi ve bu hususun verilen sürede yerine getirilmediği takdirde kiracının tahliyesine karar verilmiştir. Yerinde yaptırılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda dört nolu bağımsız bölümün sanayi tipi büyük mutfak şeklinde kullanıldığı, mutfağın havalandırma kanallarının binanın sol bahçesinin sonunda bittiği, kanalların projede yer almadığı ve yemek kokularının kanallardan etrafa yayılmasının mümkün olduğu açıklanmıştır. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 19.maddesinin ikinci fıkrasında her kat malikinin kendi bağımsız bölümünde anayapıya zarar vermeyecek nitelikte onarım, tesis ve değişiklik yapabileceği öngörülmüştür. Davacıların dava dilekçesindeki istemleri arasında bulunan bağımsız bölümlere ve ortak yerlere yayılan kokunun giderilmesi için onaylı mimari projeye uygun herhangi bir önlem alınıp alınamayacağı, alınabilir ise bunların nelerden ibaret olduğu verilen rahatsızlığın başka önlemlerle giderilip giderilemeyeceği konusunda uzman bilirkişiden rapor alınarak anataşınmazın ortak yerlerinde projeye aykırı olarak yapılan havalandırma kanallarının projeye uygun hale getirilmesine, gürültü, ses ve kokunun giderilmesi için alınması gereken önlemlere hükmedilmesi, alınacak önlemlerle rahatsızlık verici durumun giderilememesi halinde dükkandaki faaliyetin durdurulmasına karar verilmesi gerekirken Kat Mülkiyeti Yasasının 18. ve 22. maddesi birlikte incelendiğinde rahatsız edici durumlar nedeniyle bağımsız bölümün tahliyesi öngörülmediği bu hususun ancak aynı Yasa'nın 24. maddesi ile sınırlı olduğu gözardı edilerek kiracının tahliyesine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.